Niedocenienie działalności naukowej jako istotnego czynnika rozwoju cywilizacyjnego wyraża się, między innymi, skrajnym rozdźwiękiem między wzrostem zamożności Polski a nieproporcjonalnie niskimi nakładami na działalność naukową. Rozdźwięk ten jest wyrazem realnej polityki naukowej prowadzonej od kilku dekad, praktycznie niezależnej od zmieniających się politycznych barw władzy ustawodawczej i wykonawczej. Podkreślmy: chodzi o realnie realizowaną politykę, a nie o ogólne deklaracje wyrażane w dokumentach, takich jak przyjęta w lipcu br. przez Radę Ministrów Polityka Naukowa Państwa. Dokument ten przedstawia bardzo ogólną diagnozę obecnego stanu rzeczy i założone priorytety rozwoju, natomiast nie określa środków ich realizacji i nie determinuje zobowiązań dla podmiotów mających realizować deklarowaną politykę.

W związku z tym wzywamy do niezwłocznego opracowania i wdrożenia dalekowzrocznej strategii rozwoju nauki, której nadrzędnym celem będzie wszechstronny rozwój cywilizacyjny Polski. Strategii, która stanowiłaby ustawowe zobowiązanie wszystkich podmiotów zaangażowanych w jej realizację.

grudzień 2022 r.

*Apel ten został sformułowany w monografii Instytutu pt.: Działalność naukowa – niedoceniany czynnik rozwoju cywilizacyjnego Polski, 2022 (por. zakładka Wydawnictwa)